In zijn artikel ‘Vertalen tussen reflex en reflectie’ uit 1986 noemt Hans G. Hönig het vertaalproces een samenspel van taalkundige reflexen en methodische reflectie. ‘Bijna automatisch’, en al bij het lezen van de brontekst, dienen de formuleringen uit de moedertaal zich aan. Als deze reflex duidelijk niet bruikbaar blijkt of uitblijft, reflecteert de vertaler (129). Dit omschakelproces wordt gestuurd door zijn observerende bewustzijn en net zo vaak herhaald totdat deze dialoog van de vertaler met zichzelf tot een definitieve oplossing leidt. Maar definitief betekent niet optimaal; er kan alsnog een objectieve vertaalfout zijn gemaakt.
Labels
Tekstanalyse
Bronteksten
Moeilijkheidsgraad
Geplaatst op: 02 oktober 2020