‘Dit boek móet vertaald worden…’. Voor de meeste vertalers een herkenbare gedachte, vaak gevolgd door ‘en wel door mij!’, na het lezen van een geweldig boek of verhaal in zijn/haar brontaal.
Voor literair vertalers klinkt het misschien als een contradictie: vertalen en netwerken. Want is het gangbare beeld van de vertaler niet dat van iemand die eenzaam op zijn al dan niet riante zolderkamer creatief zit te zijn, met de buitenwereld verbonden via internet, maar verder toch vooral een pure solist die helemaal op zichzelf is aangewezen?
Een van de vragen waarmee een literair vertaler vaak worstelt, is wat hij – naast het aanleveren van een zo optimaal mogelijke vertaling – kan of zou moeten doen om bij te dragen aan de promotie van zijn vertaling en er mede voor te zorgen dat deze haar weg vindt naar een zo groot mogelijk publiek. Hieronder volgen een paar aanbevelingen die als leidraad kunnen dienen.
Het vertalen van religieuze teksten verschilt niet wezenlijk van het vertalen van andere teksten uit een cultuur die zich temporeel en ruimtelijk op grote afstand van het doelpubliek bevindt. Een vertaler heeft echter vaak weinig ervaring met heilige teksten en een theoloog mist dikwijls een adequate vertaalvaardigheid. Wat zijn zoal de problemen waar een vertaler van religieuze teksten tegenaan loopt?